Categories
Naukowcy od wielu lat próbują odnaleźć pozostałości po biblijnej Arce Noego. Część badaczy sugeruje, że nieregularna formacja skalna na górze Tendürek, zlokalizowanej w pobliżu granicy turecko-irańskiej, może odpowiadać wymiarom opisywanym w Biblii. Badania prowadzone na tym terenie z zastosowaniem nowoczesnych technologii mają, ich zdaniem, potwierdzać, że formacja ta nie jest dziełem przyrody.
Pierwsze doniesienia o nietypowej strukturze skalnej pojawiły się już w 1959 roku, kiedy to turecki kapitan Ilhan Durupinar, działający w siłach powietrznych, dostrzegł ją podczas lotu rozpoznawczego. Od tamtego czasu naukowcy systematycznie badają tę formację, a część z nich twierdzi, że może ona być pozostałością po legendarnej Arce Noego.
Czy to prawdziwa Arka Noego?
Amerykańscy i tureccy badacze z projektu Noah’s Ark Scans, którzy wykorzystują zaawansowane technologie skanowania 3D, przekonują, że wymiary tej formacji skalnej odpowiadają konstrukcji biblijnej Arki. Z ich pomiarów wynika, że formacja mierzy około 150 metrów długości, co jest zbliżone do wymiarów Arki opisanej w Piśmie Świętym.
Mimo to wielu geologów odrzuca te twierdzenia. Zwracają uwagę na brak jakichkolwiek śladów drewna, które mogłoby potwierdzić istnienie Arki Noego w tej lokalizacji. Twierdzą również, że natura ma zdolność do tworzenia niezwykłych formacji skalnych, które mogą przypominać sztuczne struktury. Dodatkowo, przeciwnicy tej hipotezy podkreślają, że góra Tendürek to wulkan tarczowy, co mogłoby stanowić zagrożenie dla ewentualnych pasażerów Arki.
W kontekście analizy zabytków kulturowych, włoscy naukowcy Paolo Cignoni i Roberto Scopigno w 2008 roku zauważyli, że „dostępność wysokiej jakości modeli cyfrowych znacznie poprawia nasze możliwości w analizowaniu i gromadzeniu informacji o dziedzictwie kulturowym. Obecnie większość dokumentacji jest dwuwymiarowa, ale w przyszłości modele trójwymiarowe staną się standardem. Modele 3D otwierają szerokie spektrum możliwości, które mogą znacznie ulepszyć naszą zdolność do analizy, rozpoznawania i porównywania dzieł sztuki z innymi elementami dziedzictwa”.
Badacze zaangażowani w projekt Noah’s Ark Scans wykorzystują również tomografię elektrooporową oraz techniki georadarowe. Tomografia elektrooporowa, znana także jako obrazowanie elektrooporowe, charakteryzuje się możliwością badania obiektów na dużych głębokościach. Analizy prowadzone są na wyznaczonym profilu badanego obiektu, co pozwala na szczegółowe badanie struktury pod powierzchnią ziemi.
Czy zatem na górze Tendürek faktycznie znajduje się Arka Noego? Dyskusja na ten temat trwa, a naukowcy po obu stronach sporu kontynuują swoje badania, starając się dostarczyć ostatecznych dowodów, które raz na zawsze rozstrzygną tę zagadkę
